Wiedeńskiej Operetki Czar cz. 2 Pozdrawiamy Wiedeń

Muzyka, związana z naddunajską stolicą, zwłaszcza ta przełomu wieków XIX i XX nieodmiennie nas porywa i zachwyca. Jak to się stało, że Wiedeń wytworzył wokół siebie tak niepowtarzalną, niezwykłą aurę muzyczną? Tajemnica tkwi w złożoności stylistycznej tej muzyki, bo znajdujemy w niej elementy zarówno włoskiej kantyleny, jak i madziarskiej witalności, słowiańskiego sentymentalizmu i wiedeńskiej wytworności, elegancji , trudnego do nazwania wiedeńskiego esprit. Jednak przede wszystkim wytłumaczenia tego zjawiska należy szukać w samej naturze Wiedeńczyków, którzy nigdy nie tracili kontaktu z muzyką. Nawet w czasach klęsk i pożogi nie lubili się zbyt długo smucić, zawsze oczekując od swoich twórców muzyki lekkiej i przyjemnej w najlepszym artystycznym ujęciu. Muzyczna atmosfera Wiednia oddziaływała na przełomie XIX i XX wieku na twórców całej Europy - przeważnie Czechów, Węgrów, Francuzów, Niemców oraz kompozytorów innych nacji.